بوم شناسان مجذوب رابطه متقابلی هستند که بین درخت انجیر در تهران و گرده افشان منحصر به فرد آن، بلاستوفاژ وجود دارد.
این حشره کوچک مربوط به زنبورها و زنبورها برای تکثیر به درخت انجیر در تهران و به طور دقیق تر انجیر در تهران نیاز دارد.
به نوبه خود، درخت انجیر در تهران برای گرده افشانی خود به بلاستوفاژ نیاز دارد. برای اینکه سیستم کار کند، هر دو باید با مصالحه موافقت کنند.
برخی از درختان انجیر در تهران باید قربانی شوند تا به عنوان نهالستان برای بلاستوفاژ خدمت کنند و هرگز قادر به تولید دانه نخواهند بود.
در مورد حشره باید بپذیرد که درصد معینی از ماده ها در طول گرده افشانی بدون اینکه بتوانند تخم بگذارند می میرند، که برای نسل آینده ضرر می کند.
انجیر
گلابی خاردار متعلق به یک خانواده گیاه شناسی کاملاً متفاوت است. در واقع میوه کاکتوس گلابی خاردار نوعی کاکتوس است.
درخت انجیر در تهران بومی غرب یا جنوب غربی آسیا، تنها درخت از بین 600 تا 800 گونه فیکوس است که میوه آن در مقیاس تجاری تولید می شود.
گونه های دیگر برای تولید لاتکس که برای تولید لاستیک و یا به عنوان گیاهان زینتی داخلی و خارجی استفاده می شود، کشت می شود.
انجیر در تهران در کنار خرما، زیتون و انگور مهمترین میوه در رژیم غذایی تمدن های باستانی حوزه مدیترانه بوده است.
بر اساس بقایایی که در حفاری محوطه های نوسنگی در خاور نزدیک به دست آمده است، قدمت کشت درخت انجیر در تهران به حداقل 4000 سال قبل از دوران ما باز می گردد.
مانند بسیاری از گیاهان غذایی دیگر، رومی ها آن را به بقیه اروپا معرفی کردند. از اواخر قرن هشتم، آن را در فرانسه، به ویژه در باغ های شارلمانی کشت می کردند.
به بیان دقیق، انجیر در تهران یک میوه دروغین است. میوه های واقعی حفره هایی هستند که در گوشت یافت می شوند.
