مصری ها و رومی ها شیره انگور بروجرد تازه و خشک مصرف می کردند. از زمان رنسانس، علاقه به اصلاح و انتخاب انواع انگورهای در نظر گرفته شده برای تولید آن نشان داده شده است.
با وجود همه چیز، این میوه تا پایان قرن بیستم نسبتاً کمیاب در رژیم غذایی انسان باقی ماند. این نیاز به یافتن بازارهای جدید برای محصولات انگور است که منجر به معرفی آنها به عموم مردم می شود.
در مورد کشمش که کالیفرنیا بزرگترین تولید کننده آن در جهان است، اکنون در بسیاری از مواد غذایی، چه در نانوایی و شیرینی، چه در مخلوط های موسلی یا گرانولا استفاده می شود.
در حقیقت دو رویداد مهم اکولوژیکی تاریخ تاک های اروپایی را در اواخر قرن نوزدهم مشخص کردند.
که تا آن زمان نسبتاً از حشرات و بیماری ها در امان بود، مورد حمله یک حشره وارداتی از آمریکا، فیلوکسرا از درخت انگور قرار گرفت.
خسارات قابل توجهی به بار آورد، به طوری که صنعت شیره انگور بروجرد به فاجعه نزدیک شد و خطر نابودی را به همراه داشت.
اروپایی ها سپس به جستجوی گونه های مقاوم در برابر حشره رفتند. آنها آنها را در زیستگاه اصلی تاک، شرق ایالات متحده یافتند.
گونه های مختلف تاک وحشی هزاران سال است که با این حشره زندگی می کنند.
از آن زمان، اکثر شیره انگور بروجرد اروپایی به تاک های متعلق به گونه های آمریکایی V. riparia، V. rupestris و V. berlandieri یا به هیبریدهایی از این گونه ها پیوند زده شده اند.
با پاییز فصل انگور فرا می رسد. قبل از تبدیل شدن به Beaujolais Nouveau، انگور مرحله شیره میوه را طی می کند. و چه شیرهمیوه ای! شیرین و مفید برای سلامتی، حاوی بسیاری از مواد مغذی است که بدن ما به آن نیاز دارد. گشتی کوتاه در فضیلت های این شیره میوه بدون اعتدال مصرف شود.
